جنگ و صلح

هیچی یه لیوان قهوه داغ به همراه یک کتاب نمیشه!

بالاخره جنگ و صلح جناب تولستوی رو هم خوندیم...این کتاب از ۲۰۰۵ تو نیمچه کتابخونه خونمون مونده بود. هر بار که کتاب رو باز میکردم و مخم رو از اسمهای قلمبه سلمبش بر میکردم یه چیزی میشد... هر کی هم از این مدل کتابها خونده باشه میدونه که کنار گذاشتنه این کتاب همانا و اسمها از مخ نازنین برکشیدن همانا...

ناگفته نماند که در خوندنش بسیار تنبلی به خرج دادم و از شرح زیبایی صحنه ها وعقاید جناب تولستوی نسبت به اقای نابلئون و جنک ایشون و روسیه هم صرف نظر کردم ... اخه جلد دومش مخصوصا دیگه خیلی جالب شده بود میخواستم ببینم کی به کی مبریسه و اینا کلا بحث عشق و عاشقی و ازدواج اینا خوب هیجان انگیزه دیگه...

الان دلم برای شخصیتهای داستان تنگ شده...وقتی که کتاب میخونم ۳دی همه چی و تو خیالاتم میبینم مثل یه فیلم و کتاب که تموم میشه انگار که منو میکشن از اون بالا به این بایین...واقعیت!

خداوندا کتابهای بیشتری رو به این کتابخونه فسقلی من عطا کن