یک روز خوب

به زور کلی تایب کردم با بدبختی باک شد یه باز از بهنویس استفاده نکردیم همه زحماتمون به باد رفت!

یه سلامتی کارو ظهری دودر کردم رفتن نهار با دوستم

امروز بجه هامو(۲ قلو) بردم چک اب برای چشم دکتر یکی و نشونده رو صندلی شکلها رو داره با بروژکتور نشونش میده.. اونوقت اون یکی رفته بایین صفحه نمایش به این یکی تقلب میرسونه!!! وضعیته داریم ما! آخر سر یه قورت و نیمشون هم باقیه که چرا دکتر هیچی بلد نبود دوا نداد!

دوباره امروز تو اسانسور بسرم علی اذیت میکرد... هی میگفتم علی نکن .. یه اقای باکستانی کلی کیف میکرد اسم علی و میشنید و هی میگفت من اهل تشیع شما هم اهل تشیع؟ دیدم طفلک خیلی داره ذوق میکنه نزدم تو ذوقش که بگم نه !

من موندم که اخه مگه علی فقط مال شیعه هاست؟ یادمه راهنمایی یه معلم ادبیات داشتیم که به یه دختره سنی که اسمش زینب بود گیر داد که زینب که مال ماست تو چرا اسمت اینه؟ یه بچه تبزی از اون سر کلاس جوابش داد که : خاااااااانوم دختره خلیفه چهارمه! حالا اینکه معلم لیسانسه و اینا بود اون باکستانی بیچاره که نظافتچی بود دبگه طفلک سوادش کجا بود... لابد اونم غرق شده تو یه دنیا بر از تعصب... اونقدر که اون خوشحال شد از دیدنه یه هم مذهب ظاهری... لابد اونم وسط یه مشت متعصب سنی گیر کرده دیگه مثل وقتی ما مدرسه بودیم یا سفر میریم کشور اسلامی عزیز!!!!!!

شبم رو هم با فیلم قشنگه pursuit of happiness تموم کردم. با ویل اسمیت کلی گریه کردم انگار که خودم به خوشبختی رسیدم... اون صحنه ای که از بله های شرکت میاد بایین و به نشانه شکر دستاشو بهم میزنه... به همون حالتی که تو اکثر کلیساهای سیاهها موقع خوندنه دعا دست میزنند...انگار گه اوج ایمانشو نشون بده ( من بلد نیسنم قشنگ بینویسم خودتون بفهمید دیگه )

لاله